25 Νοεμβριου Παγκοσμια ημερα κατα της βιας εναντιον των γυναικων......

Η ζωή είναι γυναίκα»

Κάποτε η Ελένη Δήμου είχε πει ένα τραγούδι που έλεγε: «η ζωή είναι γυναίκα, Μάρθα, Ξένια και Πηγή, η ζωή είναι γυναίκα και σαν γυναίκα αιμορραγεί»!

Τη ζωή μας όλοι τη θέλουμε καλή, ζητάμε και απαιτούμε πολλά και πολλοί από εμάς τα καταφέρνουμε. Τη ζωή μας την αγαπάμε, δεν θέλουμε να αιμορραγεί κι ας είναι «γυναίκα»!
Γιατί όμως κάνουμε διακρίσεις σε βάρος των γυναικών παραβιάζοντας τις αρχές των ίσων δικαιωμάτων και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;
Η σωματική βία που οι άνδρες εφαρμόζουν στις συζύγους τους, αρκετές φορές φτάνει μέχρι τον βιασμό και τη σεξουαλική κακοποίηση και σε μερικές περιπτώσεις ακόμη και ως τον φόνο.
Και δεν σταματάμε εκεί. Η ψυχολογική ή η οικονομική βία ακόμα και ο φόβος της αποκάλυψης ότι κάποια γυναίκα είναι θύμα κάποιας μορφής κακοποίησης από τον σύντροφό της, είναι φαινόμενα που αρκετές γυναίκες δυστυχώς βιώνουν καθημερινά.
Και η βία συνεχίζεται και εκτός σπιτιού… Ένας βιασμός, η εμπορία γυναικών και κοριτσιών, η εξαναγκαστική πορνεία, η βία σε περιόδους ένοπλων συγκρούσεων (δολοφονίες, συστηματικοί βιασμοί, σεξουαλική δουλεία, εξαναγκαστικές εγκυμοσύνες), φόνοι τιμής, βία που σχετίζεται με την προίκα, θανάτωση θηλυκών βρεφών και επιλογή φύλου στα έμβρυα προς όφελος των αρσενικών βρεφών, ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων και άλλες επιβλαβείς πρακτικές και παραδόσεις!
Γι’ αυτές λοιπόν τις γυναίκες που έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο και η ζωή τους ανήκει, που δεν μπορούν να μιλήσουν σε κανένα, που δεν ξέρουν ότι μπορεί να βοηθηθούν, θα αναφέρουμε κάποια τηλέφωνα, που κάποιος άνθρωπος θα είναι εκεί και θα τις βοηθήσει, θα τις βγάλει από το αδιέξοδο.
· Γραμμή sos «Δίπλα σου»: 800-11-88.8881 (από σταθερό τηλέφωνο χωρίς χρέωση), 210-7786.800 (από κινητό τηλέφωνο με χρέωση)
· Κέντρα Υποδοχής Κακοποιημένων Γυναικών: Αθήνα: 210-5235.318, 210-5235.250 – Πειραιάς: 210-4112.091, 210-4129.101
· Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Αντρικής Βίας κατά των Γυναικών: 210-3828.126 (Δευτέρα –Παρασκευή 16.00-20.00)
· Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας –Βοήθεια για τη βία μέσα στην οικογένεια: 210-3616.232 (Τετάρτη 18.00-20.00)
· Γυναικεία Ομάδα αυτοάμυνας: 210-5221.101, 210-5316.467
· Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθήνας: 210-3613340 (Ακαδημίας 60)
· Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πειραιά: 210-4177876 (Γούναρη 31)
· Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας:
Αθήνα: 210-3212690

ΣΠΑΣΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΣΟΥ!
ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ!
ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΕΣΥ!

Καλλιόπη Γραμμένου
Δημοσιογράφος-Παιδαγωγός


(http://news24gr.blogspot.com/2011/11/25.html)

ΣΠΑΣΤΕ ΤΗ ΣΙΩΠΗ!!!!!

ΟΙ ΘΥΤΕΣ.....

Οι άνδρες που κακοποιούν τις γυναίκες τους ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα (με υπαρκτό το ενδεχόμενο εκείνοι που ανήκουν στα ανώτερα στρώματα να έχουν τρόπο να καλύπτονται και έτσι να μην καταγγέλλονται αυτά τα περιστατικά) και συχνά χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα για την ανάρμοστη συμπεριφορά τους την κατανάλωση αλκοόλ ή ακόμα και παραισθησιογόνων ουσιών. Το ποτό ή τα ναρκωτικά προσφέρουν απλώς ένα καλό άλλοθι για να απαλλαγούν οι άνδρες από την ευθύνη τους.

Οι άνδρες που κακοποιούν τις συντρόφους τους συχνά έχουν πέσει κι οι ίδιοι θύματα κακοποίησης στην παιδική τους ηλικία ή έχουν υπάρξει μάρτυρες ως παιδιά της κακοποίησης της μητέρας τους από τον πατέρα τους. Αρκετά συχνά μάλιστα οι άνδρες αυτοί πάσχουν από διαταραχές της προσωπικότητας.

Ο Αλέν Λεγκράν, ψυχαναλυτής και υπεύθυνος έρευνας για τους θύτες, εξηγούσε στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» της 12ης Αυγούστου 2002 ότι «ο βίαιος άνδρας, ανεξάρτητα από το κοινωνικό ή πολιτιστικό επίπεδο, αισθάνεται ότι απειλείται. Σε μια συνηθισμένη κατάσταση σύγκρουσης, θα αισθανθεί ότι αμφισβητείται πλήρως. Θα αισθανθεί ότι απειλείται από το γεγονός ότι δεν ελέγχει πλέον τη γυναίκα και κακοποιώντας τη θα νιώσει ότι ανακτά τον έλεγχο. Σ' αυτό το είδος σχέσεων, η γυναίκα δεν είναι αντικείμενο του πόθου, αλλά αντικείμενο της ανάγκης. Ο άντρας πιστεύει ότι βρίσκεται σε μια κατάσταση επιβίωσης: ή εκείνη ή αυτός».

«Σπάστε τη σιωπή!»

Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, ο μεγαλύτερος εχθρός μιας γυναίκας που κακοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο δεν είναι ο σύντροφός της, ούτε καν τα ξύλα, τα εργαλεία και τα άλλα αντικείμενα που πολλοί μεταχειρίζονται για να την «υποτάξουν». Αδίσταχτοι εχθροί της είναι η ντροπή και ο φόβος για τις αντιδράσεις του κοινωνικού περίγυρου.

Τα στερεότυπα προκύπτουν πολύ εύκολα και ανατρέπονται πολύ δύσκολα. Οι γυναίκες δυσκολεύονται να καταγγείλουν την κακοποίησή τους, γιατί υπάρχει ακόμα και στις μέρες μας η προκατάληψη της γυναίκας που συνειδητά υφίσταται την κακοποίηση (συχνά ακούγεται η φράση «τα θέλει και τα παθαίνει!», σαν η βία να αποτελεί είδος απόλαυσης).

Πολλές είναι οι γυναίκες που παγιδεύονται στη σιωπή που καλύπτει τη βία μέσα στην οικογένεια και κατά συνέπεια κάνουν κακό στον ίδιο τους τον εαυτό. Παρουσιάζουν συχνά σοβαρές ψυχικές διαταραχές όπως μελαγχολία και κατάθλιψη, ενώ πολλές φορές πάλι η χρόνια ψυχολογική βία οδηγεί σε βαρύτατες σωματικές ασθένειες, όπως ο καρκίνος.

Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες γυναίκες αποφασίζουν να «βγουν» από τον φαύλο κύκλο της κακοποίησης και να ξαναπάρουν τη ζωή στα χέρια τους. Ενδεικτικό είναι ότι στην τηλεφωνική γραμμή SOS «Δίπλα σου» για τα άτομα που πέφτουν θύματα κακοποίησης και η οποία λειτουργεί από το Δίκτυο της Ευρώπης (μη κερδοσκοπικό σωματείο), έχουν καλέσει για βοήθεια από τον Μάρτιο του 2003 μέχρι σήμερα περισσότερες από 600 γυναίκες απ’ όλη την Ελλάδα.

Η σιωπή λοιπόν αρχίζει να σπάει και είναι καιρός να πάψουμε όλοι να ανεχόμαστε την άσκηση βίας σε βάρος των γυναικών. «Η ΑΝΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ», άλλωστε, όπως σωστά τονίζει η Γενική Γραμματεία για θέματα Ισότητας του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης!

(http://actionnemesis.com/v2/index.php?option=com_content&task=view&id=583&Itemid=53)

Υπομονη???ΟΧΙ!!!!!!

      

Καποιοι λενε οτι,μια γυναικα πρεπει να κανει υπομονη μεσα σε ενα γαμο η μια σχεση,εστω κ αν κακοποιητε....ιδιαιτερα οταν υπαρχουν και παιδια.....

ΠΟΣΟ υπομονη μπορει να κανει???ποσο μπορει να αντεξει την κακοποιηση???Ειτε ειναι σωματικη,ειτε ψυχολογικη....

Πως ειναι δυνατον μια γυναικα κ ακομη πιο πολυ μια ΜΗΤΕΡΑ,να κανει υπομονη ενω βλεπει τα παιδια της να μεγαλωνουν αθλια μεσα σε μια τετοια<<οικογενεια>>....???Ειναι αυτο οικογενεια???

ΟΧΙ...ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ....Και ΟΧΙ...Δεν γινεται να κανει υπομονη....Πρωτα για την ιδια και μετα για τα παιδια της...και λεω πρωτα για την ιδια γιατι,αν δεν ειναι η ιδια καλα...δεν θα μπορουν να ειναι και τα παιδια της...

ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΥΠΟΜΟΝΗ...ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ....

Υ.Γ: Δεν ξερω αν αυτα που γραφω σας ενδιαφερουν η οχι...αν τα γραφω καλα η οχι....δεν εχω εχω σπουδασει για να ξερω να τα γραφω ομορφα...οτι σας γραφω παντως ειναι απο προσωπικη εμπειρια δυστυχως...και απο καποιες σελιδες στο internet που εχω διαβασει....ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ!!!!!!

http://www.antenna.gr/webtv/watch?cid=9x_gl9gx_r%2f_w0%3d

Τι μπορεις να κανεις μετα απο ενα περιστατικο βιας.....

ΑΝ ΕΧΕΙς ΥΠΟΣΤΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ Ή ΚΑΙ ΒΙΑΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ/ΣΥΝΤΡΟΦΟ

* Πήγαινε χωρίς καθυστέρηση στο νοσοκομείο. Να ζητήσεις οπωσδήποτε την καταγραφή του περιστατικού στο βιβλίο συμβάντων του νοσοκομείου ως κακοποίηση. Πάρε αντίγραφο.
* Φρόντισε να βγάλεις φωτογραφίες. Αποτελούν αποδεικτικό υλικό.
* Να υποβάλεις μήνυση κατά του δράστη σε οποιοδήποτε αστυνομικό τμήμα και να ζητήσεις την καταγραφή του περιστατικού κακοποίησης στο βιβλίο συμβάντων του αστυνομικού τμήματος. Πάρε αντίγραφο.
* Αν οι αστυνομικοί δεν δείχνουν πρόθυμοι, θύμισέ τους ότι σύμφωνα με το νέο νόμο υποχρεούνται να το κάνουν.
* Επικοινώνησε με κάποιο δικηγόρο ή με μία τηλεφωνική γραμμή S.O.S.
* Να ζητήσεις από τον εισαγγελέα να δώσει εντολή στον αρμόδιο ιατροδικαστή για να υποβληθείς σε ιατροδικαστική εξέταση. Πάρε το αντίγραφο της ιατροικαστικής εξέτασης.
* Εάν δεν επιθυμείς να επιστρέψεις στη συζυγική στέγη, μπορείς να μετακομίσεις προσωρινά με τα ανήλικα παιδιά σου. Όμως φρόντισε να έχεις ζητήσει προηγουμένως την καταγραφή του γεγονότος της κακοποίηςσης στο βιβλίο συμβάντων της αστυνομίας ή να στείλεις μία εξώδικο δήλωση που να ανακοινώνει στο σύζυγο τη μετοίκιση τη δική σου ή/και των παιδιών σου, για να μη θεωρηθεί η κίνησή σου εγκατάλειψη της συζυγικής στέγης.
* Να θυμάσαι ότι η καταγραφή του περιστατικού αποτελεί σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο κατά του βίαιου συντρόφου και είναι πολύτιμη σε διαδικασία διαζυγίου.(http://www.parents.gr/forum/archive/index.php/t-27106.html)




ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΒΙΕΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ....

Καλημερα.....

Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει τόσο την σωματική - σεξουαλική βία, όσο και την ψυχολογική ή λεκτική βία.
Στην ελληνική κοινωνία είναι "οικογενειακή υπόθεση" και σπάνια γίνεται γνωστή στον ευρύτερο περίγυρο. Κυρίως γιατί στην δομή της η ελληνική οικογένεια είναι της αρχής "τα εν οίκο μη εν δήμω". Έτσι δύσκολα κοινοποιούνται προς τα έξω βαριές μορφές βίας. Όσο δε για τις λεκτικές ή ψυχολογικές μορφές της , είμαστε ακόμα δυστυχώς στο επίπεδο να μην θεωρούνται καν βία.
Πρέπει βέβαια εδώ να αναφέρω ότι αυτό έχει κάποια βάση διότι συνήθως η δημοσιοποίηση τέτοιων περιστατικών στιγματίζει τόσο το θύμα όσο και τον θύτη.....

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ-ΘΥΤΗ

Συνήθως υποτιμά την σπουδαιότητα της κατάστασης και τις επιδράσεις της συμπεριφοράς του. Κι όταν ακόμα κατανοεί την συμπεριφορά του ως "κακή" , πείθει ακόμα και τον εαυτό του, ότι δεν θα υπάρξει επανάληψη της πράξεως του.
Κατά κανόνα είναι άτομο με έντονα προβλήματα προσωπικότητας, αυξημένο ΕΓΩ και με απώλεια ικανότητας διαχείρισης του θυμού του. Σημαντικό επίσης είναι ότι συνήθως η γυναικεία μορφή είναι υποτιμημένη στο υποσυνείδητό του.
Έρευνες έχουν δείξει ότι ένα περίπου 25% αυτών των αντρών δεν αλλάζει συμπεριφορά με την πάροδο του χρόνου, κι ένα 20% γίνεται ολοένα και πιο βίαιο.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ -ΘΥΜΑΤΟΣ

Η γυναίκα - θύμα σπάνια εγκαταλείπει το οικογενειακό περιβάλλον ακόμα κι όταν ασκείται καθημερινή βία πάνω της. Μόνο όταν φτάνει σε ανάγκη νοσηλείας εξαιτίας της υπομένουσας βίας , αρχίζει να σκέφτεται την απομάκρυνση η οποία δεν πραγματοποιείται παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Ως άτομα παρουσιάζουν έντονη ανησυχία και γενική καχυποψία, σύνηθες χαρακτηριστικό των ατόμων που έχουν δεχθεί κακοποίηση.
Το σημαντικό που προκύπτει απο έρευνες είναι ότι η πλειονότητα των γυναικών που υφίστανται βία , θεωρούν τον εαυτό τους υπεύθυνο για αυτό.
Επίσης πιστεύουν ότι ο σύντροφός τους θα αλλάξει και τον εγκαταλείπουν μόνο όταν εξαντλήσουν ΚΑΘΕ περιθώριο της σχέσης. Περίπου η 1 στις 3 θεωρεί την βία "λάθος συμπεριφορά" αλλα όχι έγκλημα και η μόνη αντίδρασή τους που καταγράφεται , είναι ότι προσπαθούν να ηρεμήσουν τον δράστη.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ

Το παιδί ακόμα κι όταν δεν είναι παρών στα επεισόδια, αντιλαμβάνεται ΠΛΗΡΩΣ την ένταση αλλά και τον βαθμό της μεταξύ των γονέων. Αισθάνεται ένοχο για ότι συμβαίνει και συνήθως οι ενοχές του αυξάνονται προοδευτικά με τα επεισόδια , καθώς νοιώθει ότι φταίει για κάτι στο οποίο δεν μετέχει.
Ειδικά όταν καθησυχάζεται απο την μητέρα (συνήθως) για το επεισόδιο, δημιουργούνται συγκρούσεις εντός του για τον τρόπο της αγάπης στην σχέση.
(http://www.psyxology.gr//articles/104-endooikogeniaki-via.html)

Ατομα σε απογνωση.....

Καποιος φιλος η καποια φιλη,μπορει να χρειαζεται την βοηθεια μας.....εστω  μια συμβουλη μας η μια λεξη,θα ειναι χρησιμη για εκεινον-η.....

         Ας μην κλείνουμε άλλο τα μάτια-Ας μην πνίγουμε άλλο τη φωνή
Βία:Ατομα  σε απόγνωση

Συνεχίζεις να είσαι με τον σύντροφό σου αλλά…

* Η σχέση σας απέχει πολύ από αυτό που είχες γνωρίσει και από αυτό που είχες φανταστεί
* Η καθημερινότητά σου γίνεται απειλητική
* Παρά τις υποσχέσεις του, οι στιγμές συμφιλίωσης εναλλάσσονται με περιόδους βίας
* Η αξιοπρέπειά σου νιώθεις ότι εκμηδενίζεται
* Η βία, με όλες της τις μορφές, έχει γίνει “ο σύντροφός σου”

ΑΡΑ?ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ???

Καλησπερα

Αυτην ειναι η πρωτη μου αναρτηση απο το blog μου.
 Ο στοχος μου ειναι να δημιουργησω μια παρεα ανθρωπων που εχουν κακοποιηθει η βιωνουν την βια μεσα στην ζωη τους. Επισης η παρεα μας ειναι ανοιχτη ακομα και για ανθρωπους που δεν εχουν βιωσει την ενδοοικογενειακη βια και απλα θελουν να μας εκφρασουν την αποψη τους.
Ολοι ειναι ευπροσδεκτοι.


Φιλικα,
Διαλεχτη